இசையெனும் இம்சை

மழையின் ப்ரிய ராகமொன்று
எனக்கு பரிட்சயமான குரலை
ஒருத்துளியின் அதிர்வில்
மெல்லிய சப்தத்திற்கினங்க
ஏதோவொன்றின் உயிரை
விழுங்கியபடி கேட்கிறது

செவிப்புலனின் துவாரஇருட்டிற்குள்
பம்மிய வெளிச்சத்தின் அடரில்
மெல்லியலோசை விழுந்து எழ
அதிகொஞ்சமாய் நனைந்திருக்கிறது
இருளில் சிக்கிய இசை

வனாந்திர காட்டின்
இலைஒன்றின் மேல் படரும் இசை
முயல்குட்டியின் கால்தடங்களில்
மூச்சிழைத்து விம்மிக்கொண்டிருக்கிறது

இருட்கதவுகளுக்குள்
அரும்பத் தொடங்கி
இறுக அணைக்கும் ஓசையின் நிறத்தில்
வெக்க ரேகைகளை படியச்செய்திருக்குறது
அணைப்பின்  கதகதப்பு

இலையுதிர்பொழுதில்
கிளைகளிலிருந்து உதிரத்தொடங்கும்
சருகுகளின் முறிவில்
சிணுங்கி சிணுங்கி கீழே குதிக்கிறது
சருகு குலைத்த இசை

கூடுடைத்து உயிர் துயில
கோழிக்குஞ்சுகளின் கண்விழித்தலில்
தாயின் இறக்கைகளூடான வெம்மை தேசத்தில்
பொட்டியினுள் அடைக்கப்பட்டிருக்கிறது
லோகம் தேடி அழையும் இசை

ஆட்டுக்குட்டியின் பசியை
சிறுவனின் மேய்ச்சலொன்றில் நிரப்பி
புற்களுக்குள் நாவிறக்கி லயிக்க
பனியுடலின் வெளியை
மேயத்தொடங்கியிருக்கிறது பசியின் இசை..

- ச.விவேக்